Voor kernenergie is ruim voldoende brandstof beschikbaar, voor zo lang als we willen. Dat u in de krant vaak iets anders leest, komt doordat veel mensen niet goed begrijpen wat ‘bewezen voorraden’ zijn. Vergelijk het met de melk in uw koelkast. Als u opgroeiende kinderen heeft, is de kans groot dat de ‘bewezen voorraad’ melk in uw koelkast groter is dan als uw kinderen het huis uit zijn. De reden is dat u met opgroeiende kinderen meer voorraad aanhoudt. Voor meer melk gaat u naar de supermarkt. Als er schaarste aan uranium ontstaat, gaan de prijzen omhoog en gaan mijnbouwbedrijven harder zoeken. De grootste voorraad uranium die voor mensen bereikbaar is, bevindt zich van nature in zeewater. Per liter maar zo’n 3 microgram, maar in alle oceanen bij elkaar telt dat op tot zo’n 4,5 miljard ton. Dat weten we al heel lang, en we kunnen er duizenden jaren mee vooruit. De techniek was echter kostbaar, waardoor dit uranium niet meetelde in de ‘bewezen voorraden’. Maar in 2024 maakte China bekend dat dankzij innovatie het winnen van dit zeewater-uranium nog maar een beetje meer kost dan op land gemijnd uranium. Zodra China besluit de winning uit zeewater op te schalen, zullen de bewezen voorraden omhoog schieten.
Foto afkomstig van: https://min.news/en/science/0ffb1627fbad473d00d2694dc6da5514.html
Wat ook kan: (veel) meer energie halen uit het uranium dat we winnen, of we dat nu uit de grond halen of uit de zee. Een kwestie van andere typen reactoren bouwen (wat overigens gemakkelijker klinkt dan het is). Toch zijn deze in sommige landen al in gebruik. Ook in Nederland worden nu reactoren ontwikkeld die dit mogelijk maken. Omdat we al weten hoe dit werkt, kan kernenergie een praktisch gesproken onuitputtelijke bron van energie zijn. Het klopt natuurlijk dat de wereld eindig is, en dus ook de voorraad brandstof. Maar er is zó veel van, dat we die nooit op gaan krijgen. Het mooist is nog wel dat deze energiebron amper negatieve impact heeft op het milieu.